Dit weekend zijn we met z’n drietjes even weggeweest. Heerlijk!
Diana wist nergens van, en toen ze thuis kwam van haar werk stonden er wat tassen met kleren, boodschappen, etc. in de gang. En aangezien het niet de eerste keer is dat ik zoiets doe, wist ze al meteen wat er aan de hand was.
Wel eerst natuurlijk nog even zeggen “wat moeten al die tassen in de gang”…
Maar dan een glimlach, en toen ging ik alles in de auto zetten.
Zo’n twee uur later waren we op de plek van bestemming.
Een heel erg mooi huisje ergens in Groningen.
Niet geheel spontaan, omdat we ook die week van een vriendin te horen gekregen dat haar vader heel erg slecht lag.
En laat dat huisje nou vlak bij haar in de buurt zijn… 🙂
Helaas kregen we onderweg te horen dat haar vader al was overleden.
De volgende dag zijn we dus ’s ochtends bij haar langs gegaan, en ze schrok zich helemaal te pletter.
Ze had niet verwacht dat we meteen al haar kant op zouden komen.
Maar ja… vrienden ben je vooral in tijden dat het niet goed gaat…
We zijn even bij haar gebleven, even flink geknuffeld, en toen zijn we weer naar het huisje gegaan.
Daar hebben we (ondanks het vervelende nieuws) toch een lekker weekend samen gehad.
Omdat ik maandagochtend weer moest werken, zijn we zondagavond al weer naar huis vertrokken.
Maar toch… wel even er heerlijk uitgeweest…